wrodzone zdolności

См. также в других словарях:

• zdolność — ż V, DCMs. zdolnośćści; lm MD. zdolnośćści 1. zwykle w lm «predyspozycja do łatwego opanowywania pewnych umiejętności, zdobywania wiedzy, uczenia się» Nadzwyczajne, wybitne, mierne, wszechstronne zdolności. Wrodzone zdolności. Zdolności… …   Słownik języka polskiego

• wrodzony — «właściwy człowiekowi od urodzenia, nie nabyty; przyrodzony» Wrodzone skłonności (do tycia). Wrodzona wada serca. Wrodzone poczucie taktu, sprawiedliwości. Wrodzone zdolności. Wrodzona inteligencja …   Słownik języka polskiego

• rączka — 1. Złota rączka «o kimś, kto umie wszystko zrobić, naprawić, kto ma wrodzone zdolności techniczne»: Jest przysłowiową złotą rączką, oddaje się pracy, majsterkowaniu i wynalazkom. Pani 5/1993. 2. Z rączki do rączki «bezpośrednio, dyskretnie,… …   Słownik frazeologiczny

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• rozwijać — ndk I, rozwijaćam, rozwijaćasz, rozwijaćają, rozwijaćaj, rozwijaćał, rozwijaćany rozwinąć dk Vb, rozwijaćnę, rozwijaćniesz, rozwijaćwiń, rozwijaćnął, rozwijaćnęła, rozwijaćnęli, rozwijaćnięty, rozwijaćnąwszy 1. «rozprostowywać coś zwiniętego,… …   Słownik języka polskiego

• złota rączka — Człowiek mający wrodzone zdolności, umiejący wszystko naprawić Eng. A person who is naturally skillful in many areas, especially mechanics …   Słownik Polskiego slangu

• urodzony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, urodzonydzeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobrze wypełniający jakieś funkcje, mający wrodzone zdolności, predyspozycje do czegoś; doskonały, zawołany : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… …   Słownik języka polskiego

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• przynieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przynosić ZOB. licho nadało [przyniosło] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; mówić [gadać, pleść] co ślina na język przyniesie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień